Otworzyła drzwi i weszła do środka wpuszczając Mitch'a.
-Witaj w moich skromnych progach. -powiedziała posyłając mu ciepły uśmiech.
-Siadaj. -wskazała na kanapę.

-Dziękuję. -uśmiechnęła się słodko.
-Chcesz jakiś ręcznik, czy co? Nic innego nie mogę zaoferować. Raczej nie mam męskich ubrań. -zaśmiała się cicho. Zaczęło się ściemniać. Nawet tego nie zauważyła.

Wyjęła z szafki biały ręcznik i rzuciła go chłopakowi.
-Pozwól, że Cię przeproszę na chwilkę, tylko się przebiorę. Rozgość się. -powiedziała z uśmiechem i poszła do łazienki.


Wróciła szybko. Usiadła na fotelu i spojrzała na Mitcha. Chciała mu zadać pytanie, ale nie wiedziała, jak ma je zadać, czy powinna.

-Bo..-zaczęła i spojrzała mu w oczy.
-Ten pocałunek...To...-głupio jej było zapytać.
-No znaczył coś dla ciebie? -patrzała na niego.
-Bo..Jeśli nie, to...powiedz, będzie łatwiej...-spuściła na chwilę wzrok, lecz po chwili ponownie popatrzała na Mitch'a ciekawa odpowiedzi.

Spojrzała na niego i uśmiechnęła się do niego lekko.
-Dla mnie też...-powiedziała półszeptem dotykając jego dłoni swoją. Nie mogła o niczym myśleć. Nawet nie zauważyła chłodu, który tak wyraźnie bił od chłopaka.

Uśmiechnęła się pod nosem.
-To wszystko dzieje się tak szybko. Dzisiaj cię poznałam. -spojrzała mu w oczy. Jego największy atut.

Zatrzymała się na ostatnim zdaniu.
-Ach tak? -spojrzała na niego unosząc jedną brew.
-Na przykład?