*Nie dając po sobie niczego poznać dalej wpatrywał się w niebo. *

*Uważnie przyglądał się szybującego po niebie ptaka.*
A jednak. Ciekawe czy będzie jej do śmiechu jak zobaczy "śnieg".
*Uśmiechnął się.*

*Nic nie odpowiedział. Nagle, z góry słychać było coś w stylu słabego wybuchu albo "zestrzelonego" balona. *
*Chwilę później z nieba zaczęły spadać strzępy białych piór i małe kawałki ptasiego mięsa.*
*Uśmiechnął się jeszcze szerzej.*

*Nie odrywając spojrzenia od nieba powiedział: *
- Kiedyś musiałem zademonstrować ci na czym polega kolejna odsłon mojego daru.
Każda taka sama. Nie spotkałem jeszcze takiej, która zareagowałaby na to bez wstrętu i obrzydzenia.
*Prychnął.*

Ostatnio edytowany przez Angel Roberts (2010-08-31 17:19:14)

- No, dobrze by było.
*Uśmiechnął.*
- Pomyśl o tym, jak o nowym rodzaju petardy.
*Zaczął się śmiać.*

- Miło mi i do usług.
*Zaśmiał się głośno.*

- Ta, racja, ale na razie planuję być bezdomnym.
*Uśmiechnął się szeroko.*
- Przecież w gruncie rzeczy, nam - wampirom, nie jest potrzebny dach nad głową. A takie ciągłe podróżowanie, chodzenie np. po górach i podziwianie krajobrazów jest chyba bardziej ekscytujące niż siedzenie "w zamknięciu".