Spojrzała na niego zimnym wzrokiem i prychnęła
-Jasne...
Podeszła do parapetu i usiadła na nim bokiem do szyby. Podciągnęła kolana pod brodę i patrzyła na niebo pustym wzrokiem. Była ciekawa czego ten chłopak tutaj szuka. Spojrzała po chwili na niego.
-Po cui tutaj przyszedłeś.?
Spytała bez emocji.

Miała twarz jak z kamienia. Kiedy na jej policzkach były rumieńce a usta miały piękny malinowy kolor. Teraz usta miała blade tak jak i policzki. Nie uśmiechała się, nie było na to szans. Patrzyła tylko na niego wzrokiem bez wyrazu.
-Spoko...nie chciałeś. Bywa...nie musisz już tutaj siedzieć. Nie jestem na Ciebie zła więc droga wolna....
Powiedziała w końcu oschłym tonem. Oparła skroń o kolano i patrzyła przez okno.

Wzruszyła ramionami i spojrzała na niego.
-Jeśli nie zauważyłeś, to ja jestem taka dla wszystkich...
Rzuciła oschle i dodała
-A poza tym, nie pasuje Ci moje zachowanie wiec ułatwiam Ci wyjście...

Spojrzała na niego znudzonym spojrzeniem i uniosła brew do góry. Ładna laska, ta i jeszcze co.?
-Dlaczego.? Nigdy nie miałam nikogo bliskiego kto mnie pokocha. Odkąd tylko pamiętam, nienawidziłam swojego ojca. Wolał pracę ode mnie. Do tego doszedł jeszcze pobyt w Volterze i ostatnie wydarzenia związane z uczuciami. Mitch chciał żebym zaufała innym, a ja nigdy zaufania za dużo w sobie nie miałam, a po tym jak się okazało że mnie nie kocha, straciłam nawet i to nikłe zaufanie...
Powiedziała bez nutki jakiegokolwiek smutku czy żalu. Nie miała zamiaru użalać się nad sobą.

Patrzyła jak się do niej zbliża. Nie ruszało ją to, że chłopak był przystojny. Ona już była zakochana i nie wyglądało na to, aby szybko jej się odwidziało.
-Może i na mnie nie zasługiwał...ale ja go kocham
Powiedziała dobitnie. Nie potrafiła zapomnieć o chłopaku mimo, że próbowała.
-On już sobie inną znalazł, ale ja i tak nie potrafię się wyleczyć z niego...
Dodała ciszej i przeniosła wzrok na okno.

Przeniosła na niego wzrok i zaśmiała się sztucznie.
-Wysoka blondynka o kręconych włosach. Pełne usta, niebieskie oczy, szczupła, wysportowana i słodziutka...
Powiedziała tylko i uśmiechnęła się złośliwie.

Ostatnio edytowany przez Katie Hudgens (2010-06-15 13:07:21)

Spojrzała na niego jak na idiotę.
-Nie przemawia do Ciebie blondynka.? A na mnie mówią, że dziwna jestem
Powiedziała zdziwiona i przez chwilę się zastanawiała po czym się odezwała
-Mitch tak na serio potrafi każdą zbajerować swoim spojrzeniem. Ale kochałam kiedy mnie całował, kiedy odgarniał grzywkę na bok, kiedy się uśmiechał, kiedy przyciągał mnie do siebie i mnie przytulał...
Powiedziała ściszonym tonem głosu.
-Ale to już tylko wspomnienia...

-No łał.! Co ty nie powiesz.?!
Wywróciła teatralnie oczami i oparła czoło o zimną szybę.