Weszła między drzewa i natknęła się na jakieś wampiry. Przystanęła, zastanawiając się czy powinna iść dalej.

Co ich się tyle zebrało?
Spytała w myślach przyglądając się wampirom.

*zauważyła Ness*
*uśmiechnęła się do NIej i zaczęła iść w kierunku nieznajomej wampirzycy(Susie) i nieznajomego wampira*

Jakoś nie mam ochoty na rozmowę ze wszystkimi na raz. Może pierwsza będzie ta, która stoi najbliżej? Tak, to dobry pomysł.
*Patrzy na dziewczyny stojące dalej (Ness i Rose), a te po chwili "zamarzają".*
Dla nich czas właśnie stanął w miejscu.
*Spojrzał na wampirzycę (Susie) i kiwnął głową, żeby obejrzała się za siebie.*
Przynajmniej nic nie będą słyszały z naszej rozmowy.

*Uśmiechnął się zawadiacko.*
- Ja? Nic takiego. Po prostu je "zamroziłem". No wiesz, czas dla nich stanął w miejscu. Nie mogą się ruszyć i nie reagują na żadne bodźce z otoczenia. Nic nie słyszą, nic nie widzą, nic nie czują. I takie tam. Nie przywykłem jeszcze do spotkań z kilkuosobowymi grupami wampirów. A w dodatku ta jedna... - *kiwnął na Ness* - jest jakaś dziwna. Tak jakby nie do końca była wampirem.
*Wzdrygnął się na samą myśl.*

*Zmienił wyraz twarzy. Teraz malowało się na niej zaskoczenie mieszane z niby ekscytacją. *
- To coś takiego w ogóle istnieje? Sorry, ktoś taki?
*Przypomniał sobie o pierwszym pytaniu wampirzycy.*
- Dlaczego tobie nic nie zrobiłem? Od którejś z was musiałbym w końcu zacząć, a że byłaś najbliżej, to pomyślałem, że na początek pogadam z tobą.
*Puścił do dziewczyny oko.*
- Prawie bym zapomniał. Jestem Angel, Angel Roberts. Przybyłem tutaj dziś popołudniu i planuję zostać na trochę dłużej.

*Odwzajemnił uśmiech i zorientował się, że Susie nie czuje się do końca bezpiecznie.*
- Hej, spokojnie. Z resztą nic im nie będzie. Jak się obudzą, zdziwią się tylko trochę, że dopiero co stałaś ode mnie kilka kroków dalej i zbliżałaś się jak do nieznajomego, a teraz będziemy stali obok siebie i trochę lepiej się znali. To co poczują można porównać do tego, jakby zemdlały, a gdy się obudziły minęło dobrych kilkanaście minut.